Misschien wel het meest fascinerende aan ons mensen is dat deel van ons brein waar we niet direct toegang toe hebben. Dat deel dat dag in, dag uit moeiteloos voor ons aan het werk is, zonder dat we er meteen iets van merken. Freud is de man die als eerste het idee van een onbewuste poneerde. Zijn theorie over wat er in dat onbewuste allemaal gebeurt laten we hier met rust. In de loop van de vorige eeuw is veel onderzoek gedaan naar dat onbewuste. Inmiddels zijn veel onderzoekers ervan overtuigd dat er niet echt een scherpe scheiding is tussen bewust en onbewust. Als we de grote lijn aanhouden kunnen we stellen dat ons onbewuste een grote rol speelt in wat we doen en niet doen, en in wie we zijn.
Onderzoek heeft aangetoond dat het grootste deel van dat onbewuste brein gereserveerd is voor sociaal zijn. Als we dus zeggen dat we sociale wezens zijn, dan klopt dat heel goed met hoe ons brein is gebouwd: sociaal handelen, denken en dromen zijn de belangrijkste zaken waar ons onbewuste zich mee bezig houdt. In zijn boek ‘The Social Brain’ legt Robin Dunbar helder uit wat dat betekent. (Dit boek is echt een aanrader). Heel recent onderzoek heeft aangetoond dat ons ‘default network’, dat gedeelte van ons brein dat altijd aan staat, (Raichle et al. (2001)) sterk wordt beïnvloed door eenzaamheid en isolement. Daarom moet je er wat meer van weten.
Eenzaamheid vormt een significant probleem, deels omdat we ons er vaak niet bewust van zijn dat het ons dwarszit, hoewel het wel degelijk invloed heeft op onze mentale processen. Wanneer we niet eens weten wat het probleem is, maar er wel onder lijden, wordt het vinden van een oplossing aanzienlijk bemoeilijkt.