Veranderen – samenvatting

Van eenzaam naar niet-eenzaam is een verandering die je als persoon zelf moet doormaken. Dat is een normal proces in een mensenleven. Veel mensen lukt dat goed. Maar opvallend veel mensen zijn niet in staat zelf een eind te maken aan een periode van eenzaamheid. Dan komt een andere verandering op gang: de verandering van tijdelijke stress in permanenten stress, een verandering van eenzaam naar chronische eenzaam.

Eenzaamheid is meer dan permanente stress. Eenzaamheid is stress met extra’s. De extra’s die eenzaamheid met zich meebrengen zijn:

• Gezichten van andere mensen niet meer goed kunnen beoordelen (dus uit zelfbescherming in je schulp kruipen)
• Terughoudendheid (om niet te zeggen: angst) voor vreemden
• Voor steun terugvallen op familierelaties
• Sociaal gemankeerd raken, niet meer goed sociaal kunnen functioneren
• En, net als bij andere vormen van langdurige stress, een teruggang in IQ van ca 10 tot 13 punten.

Deze extra’s zijn terug te zien in een veranderde breinstructuur. Je mag dan ook niet van mensen met chronische eenzaamheid verwachten dat zij door het aangaan van leuke relaties hun eenzaamheid zullen oplossen. Deze mensen zijn veranderd.

Denk terug aan Gregory Bateson die veranderingen op verschillende niveaus beschreef. Het zal duidelijk zijn dat een verandering die zo diep ingrijpt in het brein en in het functioneren van een persoon een verandering is op identiteitsniveau. Dat betekent dat een aanpak die op een lager niveau wordt ingezet, weinig kans van slagen heeft.