De essentie van voorlichting ligt in het overdragen van informatie, kennis en bewustzijn om individuen of groepen in staat te stellen weloverwogen beslissingen te nemen, gedrag te veranderen of hun begrip van een bepaald onderwerp te vergroten. Een goede voorlichter speelt een cruciale rol bij het effectief communiceren van deze informatie. Hier zijn enkele belangrijke aspecten van wat een goede voorlichter in elk geval moet doen:
Eenzaamheid is een bijzonder onderwerp om voorlichting over te geven. Met kinderen wordt er zelden over gesproken, volwassenen denken vaak dat het een ouderenprobleem is en sommige ouderen eigenen zich het probleem toe, terwijl veel andere ouderen zich totaal niet eenzaam voelen en wel last hebben van de stigmatisering. Mar ze hebben één ding gemeen: ze weten allemaal wat eenzaamheid is. Dat is heel wat anders dan voorlichting geven over zonnepanelen bijvoorbeeld. Daar geef je feitelijke informatie aan mensen die geïnteresseerd zijn en die weten dat jij de expert bent en zij degenen die wat van jou willen leren. Bij eenzaamheid is dat vaak anders. Als iedereen al denkt te weten wat het is, en vaak ook wat ‘ze’ er aan zouden moeten doen, dan heb je een leuke uitdaging.
De rol van een goede voorlichter is niet alleen om informatie over te dragen, maar ook om mensen te inspireren, te motiveren en hen te ondersteunen bij het nemen van beslissingen die hun leven positief kunnen beïnvloeden. Het vereist vaardigheden in communicatie, onderwijs en empathie om dat goed te doen. En niet te vergeten: oefening. Laat je niet afschrikken. Neem desnoods een paar lessen om je over de drempel heen te helpen.
Je hebt kennis genoeg van eenzaamheid opgedaan om goed en objectief te kunnen voorlichten. Toch zul je daarbij altijd rekening moeten houden met je doelgroep. Het is bijvoorbeeld keer op keer aangetoond dat contacten geen oplossing zijn van eenzaamheid en dat het mensen zelfs verder in de ellende kan storten. Wil je daar recent onderzoek naar zien, dan vind je dat hier (kijk ook naar de referenties!). Maar dat wil niet zeggen dat iedereen daar klaar voor is…
Kom je bij een KBO bijeenkomst om een lezing te geven, dan zit je tussen experts, vergeet dat niet! Kritisch zijn over huisbezoekjes en het wekelijke kopje koffie in het buurthuis als aanpak van eenzaamheid is vragen om een kil afscheid. het helpt natuurlijk altijd als je benoemt wat er is, dat je dat prijst als prima voor de leefbaarheid, maar dat eenzaamheid aanpakken echt een ander verhaal is. Ook zij hebben bekenden, kinderen en kleinkinderen die zich eenzaam kunnen voelen. Dat ook zij geholpen meten worden, daar zullen ze geen bewaar tegen kunnen maken. En als voorbeeld van hoe ouderen zelf hun eigen oplossingen leren vinden kun je ze altijd nog verwijzen naar de serie van omroep MAX, ‘Nooit meer alleen”.
Word je gevraagd voorlichting te geven voor een groep raadsleden, dan heb je een publiek met een andere agenda, waarbij ieder afzonderlijk een eigen doel heeft met wat jij vertelt. Is er een partij die de aanpak van eenzaamheid claimt als ‘van nature thuishorend bij hen’? Dan luistert zo iemand met andere oren dan iemand van een partij die vindt dat de overheid geen gezelschapsdames hoeft te leveren. Je aanpassen aan je publiek is verstandig, maar anderzijds moet je niet uit het oog verliezen wat jij wilt bereiken. Het kan zijn dat je een puur informatieve, objectieve presentatie geeft, met de opdracht: haal er uit wat voor jullie als publiek relevant is en doe er je voordeel mee.
Voorlichten kun je schriftelijk doen, (straks meer daarover) of in een lezing, of in een online video die altijd bereikbaar is, zoals wij hebben gedaan met het filmpje over Creatief Leven. Je kunt niet altijd de vorm zelf kiezen, maar je kunt er wel het beste van maken. Zoek de verbinding met collega’s en wissel uit wat de beste resultaten gaf, dan word je allebei beter. Over het houden van voorlichting zijn weinig voorbeelden online vinden. Voorlichtingsfilmpjes daarentegen te over.
Bekijk deze maar eens: